De grote jager en de kleine naaister

Eerst een berichtje en een vraag: ik kan geen foto's meer gebruiken vanuit mijn computer. Ik heb het nu via picasa moeten doen. Vrij omslachtig, maar in tijd van nood...


Wij hebben een kat, geërfd van de dochter. Dat beestje leeft hier in het Aards Paradijs, dat is zeker. Hij wordt ook elke dag dikker en dat ligt volgens mij niet alleen aan het eten dat ik hem geef.

Het voordeel van een kat als huisgenoot is dat je geen schrik hoeft te hebben dat muizen er met je tuinkussens of balsahout vandoorgaan.

Het nadeel is dat zo'n beestje zijn trofeeën wel eens wil tonen en dat je regelmatig bloederige resten en ingewanden vindt (in huis natuurlijk, buiten zou ik dat niet zo erg vinden).

Ik heb al meerdere muizen, darmen van ??? en zelfs een heel konijn opgeruimd, maar wat ik vanmorgen in de badkamer vond, kon ik toch maar matig of helemaal niet appreciëren:

Ik was op slag wakker en ik bedacht ik dat we gelukkig in sommige winkels nog altijd een plastic zakje meekrijgen. Daar heb ik het beest in gerold.

Heb je een idee hoeveel een rat weegt? Deze 327 gram. In menselijke verhoudingen is het alsof ik met een grote zak aardappelen tussen mijn tanden door een luik zou proberen te kruipen. Zo kwam de kat met zijn buit binnen.

Onze grote jager doet nu een dutje. Het is hem gegund, maar ik zou het echt waarderen, mocht hij in het vervolg zijn veroveringen buiten laten liggen, desnoods voor de voordeur, liever niet meer op de badkamermat of onder de tafel.

Gelukkig is er ook beter nieuws. Ik heb mezelf een paar kleedjes cadeau gedaan.
Het eerste maakte ik voor nog Kerstmis. Het lag al een tijdje geknipt op de naaitafel, maar het werd altijd achteruit geschoven voor andere projecten.

 Het is stevige grijze tricot met geflockte zwarte en beige bloemen.


















Zaterdag wou ik toch ook een 'soldeke' doen. Ik vond een vestje, helemaal in mijn kleuren. Thuis bedacht ik dat ik nog een lap tricot had liggen die daar helemaal bij zou passen.

 

Mijn supersonische naaimachine borduurde er een mooi randje aan, dan hoefde ik niet met de tweelingnaald aan de slag.
Door de slecht belichting is de kleur niet juist: het kleedje is petroleumklerig en neit zo blauw als op de foto. Sorry daarvoor.










Nu heb ik al vier kleedjes van hetzelfde patroon gemaakt. Ik kan het bijna blindelings. Tijd voor wat anders dus. Er ligt een rokje geknipt klaar. Het A-lijntje uit de Knipmode van juni 2010, ook een beproefd model. Daar wil ik nog een bloesje bij. De stof heb ik al een hele tijd, het model-met-patroon vind ik binnenkort wel.