donderdag 31 januari 2013

Gedichtendag

Geen modern of flitsend gedicht hier, wel een rustig, lentegedicht van Willem Kloos.

Waarschijnlijk hebben jullie het op school ook gelezen.


Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zucht
de witte bloesems in de scheemring, — ziet,
hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
een enkele, al te late vogel vliedt.


En ver, daar ginds, die zacht-gekleurde lucht
als perlemoer, waar iedere tint vervliet
in teêrheid… Rust — o, wonder-vreemd genucht !
want alles is bij dag zóó innig niet.


Alle geluid, dat nog van verre sprak,
verstierf — de wind, de wolken, alles gaat
al zacht en zachter — alles wordt zoo stil…


En ik weet niet, hoe thans dit hart, zoo zwak,
dat al zóó moe is, altijd luider slaat,
altijd maar luider en niet rusten wil.






zondag 27 januari 2013

Klaar!

Hoera, de nieuwe doorstikte patchwork kippentas is klaar.

Hier is hij:




De voorkant:
 
 
 
 
 
 
 
De achterkant:
 
 
 
 
 
 
De binnenkant:
 
 
 
 
 
 
 

De groene rits (hier niet zo goed te zien, ik weet het) vind ik zelf mooi bij al het blauw.
 
 
 
 
 
 
De quilt loopt ook in de buitenzak door:
 
 
 
 
Zoals ik al zei, heb ik het patroon van Sanne en Riet gebruikt (nr 27 in Zo geknipt). Het is een tas met verzonken rits. Ik ben fan de tassen van Eloleo, dat weet iedereen.
 
Voor de panden van de buitenkant heb ik kleine quilts gemaakt van allerlei stoffen. Ik begon met de kippen en zocht daar allerlei blauwe of passende lapjes bij.
 
Het paspel bovenaan is voor deze tas niet zo'n goed idee: de quilts zijn nogal dik en stijf en laten zich niet zo gemakkelijk omplooien. Met wat extra stoom (en een vuile vlek) van mijn strijkijzer lukte het ongeveer. Ik heb de rand dan nog eens doorstikt, maar dat geeft dan weer een zichtbaar stiksel aan de binnenkant vooral omdat ik voor al het naaiwerk witte draad wou gebruiken.
 
Ik heb alle stoffen uit mijn voorraad gekozen. Er zitten lapjes bij van Kaffe Fasset (altijd kleurrijk), andere stukjes hebben een tweede leven gekregen en van sommige stofjes ken ik de herkomst echt niet meer.
 
De sneeuw is goed aan het smelten. Overmorgen zal er niet veel meer van te zien zijn.
 
Ik kan dan met mijn nieuwe tas op stap!
 
 
 
 


 

vrijdag 25 januari 2013

Halfweg

De nieuwe tas is in aantocht!

De buitenkant is klaar: voor- en achterkant en een zak.





voorkant met buitenzak




 
 
 

achterkant

 
 
De stofjes komen allemaal uit de voorraad. Ik hou alle restjes bij en af en toe komen die echt van pas, zoals hier dus.
 
Er zitten ook wat herinneringen tussen.
De kippen zijn weggelopen van een tafellaken van zus M, van het blauw-wit gestreepte stofje heeft de dochter als peuter een kleedje gehad en de blauwe stof met cirkels en bloempjes was in een vorig leven een stuk van het gordijn op mijn eerste eigen kamer. Dat lapje is ondertussen zowat 40 jaar oud en geloof het of niet, maar twee jaar geleden zag ik in een kinderboetiek in Antwerpen hemdjes en rokjes in dit stofje. Ik ben de winkel binnengestapt om eens te voelen en goed te kijken.
 
De binnenkant van de tas is gestikt, maar de hele assemblage zal voor morgen zijn.
 
 
Ondertussen heb ik voor zus H een kleed genaaid. Volgende week geeft ze samen met haar man een feestje: ze zijn dan tien jaar getrouwd. En bij een feestje past en nieuw kleedje. Een fotootje komt later na de festiviteiten.
 
 
 



dinsdag 22 januari 2013

wordt verwacht

Eindelijk! Nog eens een tas!

Het idee zit in mijn hoofd, de stoffen zijn ongeveer uitgekozen...

 
 
 
 
Als voorbeeld gebruik ik de tas met verzonken rits, die ik uitprobeerde voor het boek van Sanne en Riet.  Misschien verander ik de draagriem, dat zal de toekomst en het 'buikgevoel' uitwijzen.
 
 
De buitenkant wordt een quiltje. En dat idee zag ik bij Elisabeth Hartmann van wie ik onlangs een boek kocht. Ze heeft ook een website met prachtige quilts vol mooie stofjes en mooi machinaal quiltwerk.
 
 
 
 
Blue Monday is voorbij, de zon schijnt vrolijk op de dikke laag sneeuw rond ons huis, ideale omstandigheden om aan de slag te gaan met restjes en kleine lapjes.
 
 
 
 
 
Ik denk dat het een kippentas wordt. met het oog op de naderende lente (?) lijkt me dat geen slecht idee.







vrijdag 18 januari 2013

Winter


buiten













 binnen




Ik wens jullie allemaal een gezellig warm weekend
 
 
 
 
 
 
 
 

 





zondag 13 januari 2013

Bekers met warme voeten

Rond Kerstmis maakte ik voor vriendin E een paar pannenlappen/onderleggers. Vanmorgen deed ik nog eens een grabbel in mijn uitpuilende restjesbak en naaide nog wat stukken tot een geheel.


Ik vind ze eigenlijk te mooi om in de keuken als pannenlap vuil te maken en daarom ga ik ze als onderzetter gebruiken.
De stoffen zijn allemaal restjes van vroegere projecten.  Dat is het voordeel van veel naaien en weinig weggooien: je kunt al vlug een doos vullen met snippers of reepjes stof.




De verschillende stofjes heb ik in gelijke repen gesneden.
Die repen zijn dan in een V aaneengenaaid en daarna bijgesneden tot een rechthoek. 















De achterkant is een lapje dat ik naar de voorkant plooide en dan als rand vaststikte.



Om de V-vorm te benadrukken heb ik alles doorstikt op 1,5 mm van de naden.


Zo hebben onze bekers in de winter ook lekker warme voeten!













En nu ga ik een lekkere thee drinken!


Sorry voor de slecht kleurkwaliteit. het is allemaal veel blauwer geworden dan in werkelijkheid, hoewel ... hoe blauwer hoe liever ;-)




woensdag 9 januari 2013

De grote jager en de kleine naaister

Eerst een berichtje en een vraag: ik kan geen foto's meer gebruiken vanuit mijn computer. Ik heb het nu via picasa moeten doen. Vrij omslachtig, maar in tijd van nood...


Wij hebben een kat, geërfd van de dochter. Dat beestje leeft hier in het Aards Paradijs, dat is zeker. Hij wordt ook elke dag dikker en dat ligt volgens mij niet alleen aan het eten dat ik hem geef.

Het voordeel van een kat als huisgenoot is dat je geen schrik hoeft te hebben dat muizen er met je tuinkussens of balsahout vandoorgaan.

Het nadeel is dat zo'n beestje zijn trofeeën wel eens wil tonen en dat je regelmatig bloederige resten en ingewanden vindt (in huis natuurlijk, buiten zou ik dat niet zo erg vinden).

Ik heb al meerdere muizen, darmen van ??? en zelfs een heel konijn opgeruimd, maar wat ik vanmorgen in de badkamer vond, kon ik toch maar matig of helemaal niet appreciëren:



Ik was op slag wakker en ik bedacht ik dat we gelukkig in sommige winkels nog altijd een plastic zakje meekrijgen. Daar heb ik het beest in gerold.

Heb je een idee hoeveel een rat weegt? Deze 327 gram. In menselijke verhoudingen is het alsof ik met een grote zak aardappelen tussen mijn tanden door een luik zou proberen te kruipen. Zo kwam de kat met zijn buit binnen.

Onze grote jager doet nu een dutje. Het is hem gegund, maar ik zou het echt waarderen, mocht hij in het vervolg zijn veroveringen buiten laten liggen, desnoods voor de voordeur, liever niet meer op de badkamermat of onder de tafel.

Gelukkig is er ook beter nieuws. Ik heb mezelf een paar kleedjes cadeau gedaan.
Het eerste maakte ik voor nog Kerstmis. Het lag al een tijdje geknipt op de naaitafel, maar het werd altijd achteruit geschoven voor andere projecten.



 Het is stevige grijze tricot met geflockte zwarte en beige bloemen.


















Zaterdag wou ik toch ook een 'soldeke' doen. Ik vond een vestje, helemaal in mijn kleuren. Thuis bedacht ik dat ik nog een lap tricot had liggen die daar helemaal bij zou passen.

 

Mijn supersonische naaimachine borduurde er een mooi randje aan, dan hoefde ik niet met de tweelingnaald aan de slag.
Door de slecht belichting is de kleur niet juist: het kleedje is petroleumklerig en neit zo blauw als op de foto. Sorry daarvoor.










Nu heb ik al vier kleedjes van hetzelfde patroon gemaakt. Ik kan het bijna blindelings. Tijd voor wat anders dus. Er ligt een rokje geknipt klaar. Het A-lijntje uit de Knipmode van juni 2010, ook een beproefd model. Daar wil ik nog een bloesje bij. De stof heb ik al een hele tijd, het model-met-patroon vind ik binnenkort wel.




dinsdag 1 januari 2013

De eerste

We zijn er geraakt! In het nieuwe jaar. Het was winderig en het regende serieus toen we vorig jaar om kwart over elf aan de 3,5 km lange tocht begonnen langs de vaart naar de dochter en schoonzoon.

Veertig minuten later kwamen we aan,kletsnat en uitgewaaid, maar juist op tijd voor het nieuwe jaar.

Wij zijn al goed begonnen met de eerste dagelijks aanbevolen zoveel stappen. Om kwart voor twee waren we terug thuis, kletsnat en met de wind in de rug, voldaan en klaar voor het warme bedje.

En nu ga ik verder koken voor de gasten straks, ovenschotel-met-broodrand en daarna Schwarzwälder mess van Photocopy Ann. Njammie!
 
 
 

Ik wens jullie allemaal een lekkere start in het nieuwe veelbelovende jaar waarin vanaf vandaag niets 'moet', maar des te meer mag!!!


Even vlug het recept voor de ovenschotel-met-broodrand:

-Kneed gedurende 10 minuten deeg voor een brood en laat een kwartier rijzen. Kneed even opnieuw en laat afgedekt een uurtje rijzen op een warme plek

-Braad stukjes kip, spek en gehaktballetjes aan in een klontje boter of een scheut olijfolie.

-Verwijder het vlees en stoof nu eerst champignons, daarna allerlei groenten (prei, worteltjes, aardpeer, bloemkool, ...) in hetzelfde vet.

-Kruid met peper, zout, tijm, laurier naar smaak

-Doe het vlees bij de groenten

-Blus met witte wijn, room en groentebouillon tot alles bijna onderstaat

-Laat zo'n 10 minuutjes sudderen

-Vet de rand van een grote ovenschotel in

-Drapeer het brooddeeg over de ingevette rand. Het deeg 'hangt' zowel aan de binnen- als aan de buitenkant van de schotel

-Doe de groenten, het vlees en het grootste deel van de saus in de schotel

-Bak het geheel in de voorverwarmde oven (200°) gedurende een half uurtje.

-Controleer af en toe of de groenten niet te droog staan. Voeg desnoods nog wat van de saus toe

-Het gerecht is klaar als het brood op de rand gebakken is en hol klinkt als je erop klopt.

-Zet de schotel op tafel. Schep voor iedereen groenten en vlees op een bord. De gasten kunnen zelf een stuk brood van de rand afbreken.

-Eet smakelijk!