woensdag 26 maart 2014

De kink in de kabel (eerste en hopelijk laatste deel)

Nee, het ging niet goed met de bekers en het glazuur.

Waarschijnlijk heb ik niet warm genoeg gestookt zodat het glazuur niet uitgesmolten is. Misschien was het glazuur ook niet goed meer en kon het daarom niet smelten. Misschien heb ik het niet dik genoeg aangebracht...

Resultaat: 15 mislukte bekers en 2 gebroken exemplaren.

Van die mislukte gevallen ga ik er toch nog enkele proberen te redden. Sommige hebben rode stipjes die ik niet bedoelde. Die zijn onherroepelijk mislukt. Andere krijgen een tweede kans.

Ondertussen staan er al nieuwe te drogen te wachten om op 950° gebakken te worden.

We geven hier niet zomaar de moed op. Ah nee!

Ik heb ook nog witbakkende klei. Misschien gebruik ik die wel voor de borden. Die klei zal minder kromtrekken dan porselein en voor een bord is dat in elk geval beter en gemakkelijker in het gebruik.

Wordt dus nog vervolgd!


donderdag 20 maart 2014

Het servies (aflevering 3)

Terwijl de eerste 17 bekertjes een glazuurbak ondergaan, zijn de eerste borden in aantocht.

En... niets nieuws onder de zon:

 
 
 
Een stootje tegen de (nog natte) wand en het was gebeurd.
 
 
Nu ben ik dus super super voorzichtig, althans dat heb ik mezelf beloofd;
 
Nummer 2 ziet er al heel wat beter uit:
 
 
 
En terwijl ik tussen het correctiewerk door zo ijverig bezig ben, kreeg ik het warm en koud tegelijk: waar in hemelsnaam leg, zet, stapel, bewaar ik die fragiele borden voor ze gebakken zijn? Naast de naaikamer krijg ik nu behoefte aan een soort keramiekateliertje.
 
Ik zal eens met de echtgenoot spreken...
 
 
 
 
 
 

maandag 17 maart 2014

het begin

Na een eerste bakbeurt :

 
 
 
Al 17 kopjes bisquit gebakken. Er zijn er al 3 aan het drogen, nog ... te gaan maken.
 
En nu de eerste lading glazuren en nog eens bakken, nu op 1250°. En dan heb ik eigen bekertjes, met de nadruk op -tjes, want deze schatjes (nu zo'n 8 cm hoog) gaan nog flink krimpen en hopelijk niet teveel kromtrekken.
 
 
 
 


zondag 9 maart 2014

aangekomen

Getest en goedgekeurd:



 
 
 
 
 
Samen onder één dekentje:
 
 

 
 
En mijn nieuwjaarscadeautje was ook niet mis:
 
 
 
 
Aan de slag dus!
 
 
Dank u wel alle drie!
Het was een fijne dag met veel zon, frisse lucht, genieten van mooie stoffen, naaiplannen en lekker eten en drinken.
 



vrijdag 7 maart 2014

in groen en blauw...


Ik droom maak voor jou
in groen en blauw
een eiland deken in de zon

een eiland van duizend een nacht
waar zodat iedereen nog weet
waarom de liefde liefde heet (vrij naar Marva)

Voor S, mijn petekind:

 
 


S, jij bent mijn





jij, met je grote
 
 
 
Met dank aan:
 
- Elizabeth Hartman voor het idee van de schots en scheve blokken
 
- vriendin K, ervaren en super goede quiltster met veel smaak, voor het idee van de harten en het uitlenen van haar boeken die me inspireerden
 
- mijn dochter, ook een met goede smaak en originele ideeën, voor de schikking van de blokken. Op foto slechts moeilijk te zien, ze vormen een grote S
 
- mijn man voor zijn geduld en zijn advies
 
- 'Lana' in Antwerpen, 'Naald en draad' in Schoten, 'Stoffenverkoop' in Kapellen voor de levering van de stofjes en Ikea voor de achtergrondstof (een onderlaken)
 
- zus G voor de borduurdraad-met-verschillende-kleuren, hier heel toepasselijk blauw, geel-groen en groen
 
- mijn super trouwe toeverlaat, rots in de naaibranding, Pfaff-expression, voor het vele en soms zware naaiwerk
 
- het hele project voor al het plezier en de voldoening die ik eraan beleefde
 
 
 
 
 
 
Morgen verhuist de quilt naar zee, waar S woont. Wordt een mooie zonnige lentedag! (hoewel we nog nieuwjaar gaan vieren)
 
 
Nu eerste een beetje huishouden, denk: opruimen, stofzuigen, koken, afwassen en dan... op naar het volgende project! (zou die Yogi tea 'women's energy' dan toch echt werken?)
 
 
 


woensdag 5 maart 2014

eigen bak

Nog enkele maanden en dan ben ik jarig en wel een beetje speciaal jarig.
Een speciale verjaardag vier je op een speciale manier; daarom wou ik een servies maken, een porseleinen kopje en bord voor elke gast. Dat is een tamelijk groot werk waar ik maar best op tijd aan kon beginnen. De vakantie is daar een prima tijd voor.

De eerste beker viel wat tegen:

 
Jammer, ik heb zachtjes gevloekt en ben dan opnieuw begonnen. En nu ging het al beter:
 
 


 
 
 
 
De bekers moeten nog drogen. Dan kunnen ze in de oven en na een glazuurbadje worden ze nog eens gebakken op 1250°. Inderdaad een groot werk.
 
 
Terwijl het porselein droogt en al wat witter wordt, kan ik niet blijven zitten. Ik had nog een dekentje beloofd en belofte maakt schuld, nietwaar?
 
De voorkant / bovenkant is klaar. Ik ben aan de achterkant begonnen en morgen kan ik die afwerken en dan het geheel met tussenvoering quilten / doorstikken. Eigenlijk ook nog een groot werk.
 
Al nieuwsgierig?
 
Hier is een eerste impressie.
 
 
 

In werkelijkheid zijn de kleuren niet zo blauw. Dat komt door het blauwe licht dat je hebt bij zonsondergang, zegt mijn man.
Nu ik het zo bekijk, merk ik dat je door de zijpandjes de letter S niet meer zo goed kunt zien. Dat was de bedoeling, dat petekind S zijn dekentje zou herkennen en dat zijn moeder, mijn zus M, het niet zou kunnen verwisselen ;-)
 
Als ik het zaterdag wil afgeven, moet ik nog flink doorwerken.
Hop naar bed dus om morgen fris en fit weer aan de slag te kunnen!
 
En wil je petekind S eens zien, kijk dan deze week in Libelle. Daar staat / zit hij fier als een gieter met zijn eigen petekind!