dinsdag 28 februari 2017

Lezende meisjes

Hij is klaar, de quilt met de lezende meisjes.

Na de verhuisbeslommeringen en de intrek van mijn moeder in ons huis werd het tijd voor wat creativiteit in de vorm van een quilt.

Van dit
 
 
Kwam uiteindelijk dit





 


 
 
 
het dekentje bestaat uit 5 x 6 blokken van 30 op 30 cm die ik elk apart afwerkte met 'free motion quilting' en daarna pas aaneen stikte. Het voordeel: een klein stuk is gemakkelijk te hanteren op de naaimachine zo kon ik vrolijk meanderen zonder nekpijn of kramp in mijn armen.
 

 
 
 
De quilt is al beloofd en verhuist straks naar een mooie, spiksplinternieuwe zetel in een gezellig fris vernieuwd interieur.
 
 
 
 


donderdag 2 februari 2017

het gaat vooruit!

Wat gaat de tijd toch vlug! Vandaag is het al 2 februari, de eerste maand vloog als een sneltrein voorbij. Dat ligt in de eerste plaats natuurlijk aan de grote verhuizing van mijn moeder naar ons.
Alles is voorbij, goed verlopen en ik hoop dat we de eerste twee jaren (of zo) niet weer gaan rommelen met meubels en huisgerief. 'Rust, O wondervreemd genucht' schreef Willem Kloos meer dan honderd jaar geleden. Ik kan het alleen maar beamen.

Nu begint het weer te kriebelen. Mijn kapotte vingers (inpakken, ordenen, uitpakken, schoonmaken, ... kunnen pijn doen) zijn zo ongeveer weer in orde en de aanpassing aan de nieuwe situatie in huis is ook ongeveer gebeurd. Tijd voor wat nieuwe of onafgewerkte projecten!

Eerste stuk: een dik vest. Te laat afgemaakt voor de winterkou van de voorbije weken, maar februari kan ook nog  vriesdagen brengen. Het hoeft niet echt voor mij, maar ik heb er de gepaste trui voor.


 
 
Dikke wol van Lana Grossa, aangepast patroon en breinaalden nr. 12. Dat ging vlug vooruit! Alleen het ineenzetten en beslissen over de rand nam heel veel tijd in beslag. Ik kan super hard twijfelen over afwerking, over de juiste of de beste oplossing voor 'problemen'.
 
 
Het volgende breiwerk is nog aan het groeien.
 
 




Het is of wordt een top-down gebreid vest zonder naden. Nog 2 cm rand breien en dan kan ik aan de mouwen beginnen. Daarna komen er nog twee zakken in de voorpanden.
Ik kan het bijna dragen!




Alles in tricot, de randen ribbel met gedraaide steken.

Dit patroon kocht ik bij Shannon op het internet. Het heet 'Timber Cardigan' en ik breide het met yakwol van Lana Grossa en een rondbreinaald nr.5. Dat is toch heerlijk grief, zo'n goede rondbreinaald. Ik heb geen pijn of kramp meer in mijn nek of schouders en kan er ook in de zetel gemakkelijk mee werken.

Mijn naaihoek is weg, vervangen door een klein salonnetje voor mijn moeder. De naaimachine staat op een goed bereikbare plaats, maar ik moet nog oefenen om ze boven te halen. Dat komt nog wel, want ook daarvoor liggen een paar projectjes te wachten.
Geduld is een schone deugd!