zaterdag 23 november 2013

Restje

Twee winters geleden breide ik een trui voor de dochter, een grijze trui in lekker warme wol, een trui met nogal wat toeters en bellen in de vorm van kabels, blaadjes en noppen.

Nu is diezelfde trui wat te lang. Of mama daar wat aan kon veranderen?

Natuurlijk, een uitdaging, daarvoor moet je bij mij zijn!

Ik bedacht een plan, ging ermee naar een hulplijn, overlegde en veranderde wat aan het oorspronkelijke plan, nam schaar en breinaald en hopla, daar ging vijftien centimeter warme trui:




Op de plaats van het verdwenen onderstuk kwam dan een kort boordje.

 

Ik heb duidelijk wat 'gebroddeld', maar zo rond middernacht is mijn aandacht (met één oog op de tv) niet echt zo geweldig meer.

En nu heeft de dochter een warme korte trui met extra lange mouwen.

Iedereen tevreden en blij!


Als ik het verwijderde stuk aaneen naai tot een cirkel heeft ze er ook nog een col bij.
Valt te proberen!

donderdag 21 november 2013

De eerste

Gisterenavond was het zover, de eerste sneeuw van de herfst/winter.
Voor een koukleum als ik is dat geen prettig nieuws. Ik weet het wel, het was prachtig, dat maagdelijk witte landschap waarin alle geluid, dat nog van verre sprak, verstierf (oeps nee, dat komt uit een gedicht van Willem Kloos met lentebeelden), maar denk daar de kou, het vocht en de wind bij en ik ben vertrokken voor een uurtje bij de kachel.

Maar dit jaar heb ik me goed ingedekt, want enkele dagen geleden kwam er post:

 
 

Uitgepakt ziet dat er zo uit
 
 
 
Mijn hoedje!
Het past perfect, voelt lekker warm aan en zal mijn hoofd en (nog belangrijker) mijn oren goed beschermen tegen de winterkou.
 
 
Dankjewel, Jo, voor het mooie werk en de snelle levering!
 
Nu nog een extra nieuwe warme jas (ik heb er al een oude en een nieuwe), een trui op de breinaalden, liters hete Yogi-thee en de winter krijgt mijn goede humeur dit jaar niet kapot.  
 
 
 
 

 
 
 

woensdag 20 november 2013

(goed) bezig!

We hebben een logé: Eran, de hond van de dochter. Dat is fijn, maar een flatcoated retriever neemt veel plaats in en wil enkele keren per dag naar buiten voor de natuurlijke dingen en om eens flink te rennen, konijnenkeutels op te 'smullen', afgevallen takken mee te sleuren en heel nat en vuil te worden.

Veel en hard werken is dus niet aan de orde, wel wandelen en een frisse neus halen. Heel gezond en goed bezig dus!

Maar deze lapjes werden al een geheel en zo een deel van een groter toekomstig geheel


 
 
 
De centrale lapjes zijn echino-stof en mijn favoriet is natuurlijk...
 
 
 
 
En ondertussen liggen er al andere lappen en een patroon klaar. Ik kreeg van zus M een doos met stoffen die niet meer naar haar lachten. Twee van die stoffen werden in mijn hoofd al een jas. Op zich zijn die lappen te dun, maar een fleece dekentje tussen de twee lagen zal me wel de nodige warmte geven.
 



Ik hoop dat het een gezellig, warm jasje wordt.  Morgen is het knipdag! Ik ben nieuwsgierig en zou al graag passen. Maar dat is wat te vroeg hé! Geduld is een schone deugd! En werklust, en doorzettingsvermogen. Wordt zeker vervolgd.
 
 
 
 
 
 


zondag 17 november 2013

Mos en bos en valse vogeltjes

Onze vrienden F en N zijn levenskunstenaars die heel goed kunnen koken en de prachtigste tafels uit hun creatieve mouw schudden.

F heeft me al dikwijls geïnspireerd en geholpen bij feestelijke tafels voor communies of verjaardagen. Ik kan bij haar terecht voor naai- en strijkproblemen en haar man kent alles van wild, tuin en fruit. Ze hebben zelf een perenboomgaard waar ik in september mocht gaan rapen. Resultaat: lekker perenconfituur!

Gisteren kwamen ze weer voor een avondje eten en babbelen.

Herfst, dan is de reflex voor de tafelversiering nogal vlug paddenstoelen, gekleurde, half vergane bladeren. Dit jaar pakte ik het anders aan.

In de zomer had mijn man een dode boom omgelegd en verzaagd. Er zat een holle schijf bij vol mos. Die had ik in de tuin gelegd om het mos vochtig te houden. Die schijf wou ik gebruiken en de natuur had niet alleen voor mos op de schors gezorgd; binnenin de holte was een prachtig tapijt gegroeid.

Het stuk was dus vlug klaar:

 
 
Samen met de dochter plantte ik ranonkeltjes in het mos en lieten we een paar vogeltjes binnen. Een enkele oranje kaarsjes en wat theelichtjes maakten het geheel compleet.
 


 
En 's avonds toen alle kaarsjes brandden, zag het er zo uit
 
Het was een mistige, herfstige, gezellige avond met goed gezelschap en lekker eten!
 
 
 

 

donderdag 14 november 2013

Hoedje

Voor het eerst in mijn (lange) leven heb ik een hoedje gekocht. Ik had al wel een soort van dat ik in mijn favoriete outdoor-winkel kocht, maar dat telt niet, vind ik. Dit is mijn eerste echte hoedje dat me zal beschermen tegen de winterse kou!

Bij haar zag ik een tijdje geleden een geweldig hoedje. Alleen het herfstige oranje zou niet zo geweldig bij mij haren en bij mijn winterjas passen.

Maar... toen kwam er een zelfde hoedje in een kleur die echt mijn kleur is:


 
 
 

En nu na enkele mailtjes heen en weer zal dit hoedje binnenkort mijn hoofd warm houden!
Mooi hé?!
 
 
Blauw, het is altijd mijn lievelingskleur geweest, zelfs tijdens die vele jaren dat we in blauw - wit gestreept uniform naar school gingen. Ik grijp altijd naar blauwe tinten en kleuren die daar goed bij passen. Blauw kan koel zijn, maar ook zo rustgevend, kalmerend en dat is net wat ik met mijn soms impulsieve karakter goed kan gebruiken!
 
Dus...dankzij Jo ben ik over enkele dagen helemaal kalm en warm met mijn super hoedje.
 
 
 
 
 

maandag 11 november 2013

Zwart zwart zwart en wat kleur

Een vrije dag vandaag! En wat doe je dan zoal?

Klusjes en uitgestelde werkjes.

We begonnen vol goede moed aan de vuilste en onaangenaamste job in huis:




 
 

De schoorsteen moest een flinke beurt krijgen.
 
En de vloer daarna ook!
 





Een deel van de oogst




Na een flinke wandeling door het Peerdsbos (kwestie van aan frisse neus na al dat fijn en vooral zwart stof) was er tijd voor het volgende project.


 Het begin van een groter geheel!





Cadeautjes!



Het is nog maar november en Kerstmis is nog veraf, ik weet het, maar ik heb me net zoals vorig jaar ingeschreven:




Kerstswap PLUS editie 2




Doe je ook mee? Hier vind je alle inlichtingen. Niet te lang denken en overpeinzen, gewoon doen!







zondag 10 november 2013

Kussen

Of ik een kussen kon overtrekken met gordijnstof van de kinderkamer. Dat was de vraag van nichtje K.

Tuurlijk! Alleen, wanneer?

Ik denk dat het kussen en de stof zich hier ondertussen goed thuis voelden, want het hele projectje bleef maandenlang onaangeroerd in de weg liggen op mijn kamer.

Foei, tante!

Maar gisteren begon ik eraan: paspel maken, alles goed nameten,lappen knippen.
Vandaag kwam de assemblage:


 
 
 
 
En toen ik dan eenmaal bezig was, bedacht ik dat zo'n overtrek allicht vuil wordt en dan in de was moet. Oplossing: een verborgen rits:
 


 
 
 
Zo, nu kan kleine J eindelijk zacht zitten! (en raakt mijn kamer wat opgeruimd, hoewel, ... het volgende plan neemt ook veel plaats in...)
 
 
 



zaterdag 9 november 2013

Hip

Heb je het gehoord en gezien op het journaal zojuist?

Naaien is hip!!!!

Er worden elk jaar meer naaimachines verkocht en meer en meer mensen (zeg vooral vrouwen) naaien zelf hun kleding.

Even een kleine rekensom: ik naaide mijn eerste patchwork deken toen ik op kot zat.
Ik was toen 19 jaar.

Ik had mijn eerste eigen, alleen van mezelve naaimachine enkele jaren later toen ik nog niet zo lang getrouwd was, op mijn 23ste of zo. Ik had een deal met de vrouw van een collega van mijn man: ik werkte haar zoon bij voor Nederlands en zij leerde mij een broek naaien.

En toen was ik vertrokken!

Als ik nu al die naaijaren optel, ben ik al ... een hele tijd hip!

En zeggen dat ik me daar al die jaren helemaal niet bewust van was.

Dank u wel, Martine Tanghe, voor dit moment van verlichting!




woensdag 6 november 2013

Nog eens een tasje

Dit was lang geleden: een tasje voor allerlei kleine spulletjes die in je handtas verloren lopen of voor make-up benodigdheden of voor ...

Vriendin E vroeg of ik er een kon maken voor haar schoondochter. De schoondochter houdt van sprankelende kleuren.

U vraagt, wij draaien of naaien!



Sprankelend genoeg?


Ik voel het, dit wordt het begin van een nieuwe reeks.

Eigenlijk zijn het eenvoudige cadeautjes, altijd ongeveer hetzelfde patroon, telkens anders door de stofjes en de kleur van de rits.




dinsdag 5 november 2013

Gered!

Vanmorgen trok ik zoals beloofd met de nieuwe overlock naar de naaimachinekliniek.

Goed idee bleek daar, want de naaimachinedokter zag onmiddellijk waar het probleem zat.
Ik had de handleiding voor het inrijgen trouw gevolgd, maar daar zat blijkbaar een foutje in of ik had de tekeningetjes niet goed bekeken.

In elk geval: eind goed al goed en zo ben ik nu een tevreden en blije bezitster van dit heerlijke machien(tje)
Dat de foto niet scherp is, ligt deze keer gelukkig niet aan mij. Het is een foto van Pfaff zelf.

Er zullen weer een heleboel tricootjes genaaid worden ten huize Wapiti!



maandag 4 november 2013

Nog eentje



Het patroon voor het truitje was zo eenvoudig en past volgens mezelf zo goed dat ik gisterenavond een stofje zocht in mijn eigen 'winkeltje' (lees: grote stoffenvoorraad) en opnieuw begon.

Ik verlengde het patroon zodat het een gemakkelijk en warm kleedje (ter gelegenheid van de taalweek: jurkje) kon worden.

De overlock was geen optie, de trouwe pfaff-expression deed al het werk.
Een half uurtje gisteren, een half uurtje vanmorgen en hopla!


 
 
Fotograferen kan ik nog leren, vandaar de slechte belichting ;-) De kleuren zijn in werkelijkheid donkerder, mooier. Dat vind ik althans.
 
De stof komt weer van het 2€-rek op de Hoogboomsesteenweg en houdt het midden tussen soepel tricot en stug weefsel. Daardoor valt de watervalhals niet zoals een waterval, hij 'staat' een beetje, maar dat vind ik geen probleem. Het is eens wat anders.
 
 
Ik ben er alvast heel blij mee! Ik heb het trouwens al aangetrokken ;-)
 
Nu nog op zoek naar een bruin of blauwgrijs ceintuurtje om de lengte wat te breken.
 
 
 
 
 
 

zondag 3 november 2013

Donker

Waar was ik met mijn gedachten toen ik enkele weken geleden in Hoogstraten viel voor twee donkere stofjes?

De winter wordt al donker genoeg, ik zou beter voor wat meer kleur gaan.

En toch kwamen er een rokje en een truitje tevoorschijn, die ik zeker dikwijls ga dragen.

De rok is het beroemde A-lijn-model van Knipmode juni 2010.

Het patroon van het truitje komt uit de Knipmode van deze november.

De stof van de rok lag op het 2 €/m-rek. Je moet daar minstens één meter van kopen, maar zelfs dan is de blinde rits duurder dan de rest van het rokje.

Bij minder fel zonlicht is de kleur bruiner dan het paarsige op deze foto's, maar dat kan ook wel aan mijn onkunde in de fotografie liggen.












Het tricot kon niet laten liggen:
ik hou van de tekening die wat aan de Provence en dus aan vakantie en zon en warmte doet denken.
 
 
 
 
Ook de kleine watervalhals vind ik mooi.
 
 
 
 
En toch was ik teleurgesteld.
 
Vorige donderdag kocht ik een nieuwe overlock. Mijn oude had me na 15 jaar trouwe dienst in de steek gelaten en daarom begon ik aan een zoektocht met veel wikken, wegen, advies vragen, vergelijken, weer nadenken, je kent dat wel.
 
Uiteindelijk viel de keuze op een Pfaff omdat ik zo geweldig blij ben met mijn Pfaff-expression-naaimachine.
 
 
Maar kijk nu: de naad blijft niet mooi dicht. Dit is wat de handleiding 'een siernaad' noemt en die wil ik niet. Ik heb de automatische spanning manueel aangepast, ik heb meer tijd gestopt in het inrijgen en opnieuw inrijgen van de verschillende draden dan in het naaien zelf en mijn man vond dat de machine niet alleen lawaai maakte, maar zelfs hard kon vloeken.
 
Met veel tandengeknars heb ik de nieuwe overlock dan maar weer in de doos gestopt en dinsdag gaan we terug naar onze naaimachine-kliniek.