De winter wordt al donker genoeg, ik zou beter voor wat meer kleur gaan.
En toch kwamen er een rokje en een truitje tevoorschijn, die ik zeker dikwijls ga dragen.
Het patroon van het truitje komt uit de Knipmode van deze november.
De stof van de rok lag op het 2 €/m-rek. Je moet daar minstens één meter van kopen, maar zelfs dan is de blinde rits duurder dan de rest van het rokje.
Bij minder fel zonlicht is de kleur bruiner dan het paarsige op deze foto's, maar dat kan ook wel aan mijn onkunde in de fotografie liggen.
Het tricot kon niet laten liggen:
ik hou van de tekening die wat aan de Provence en dus aan vakantie en zon en warmte doet denken.
Ook de kleine watervalhals vind ik mooi.
En toch was ik teleurgesteld.
Vorige donderdag kocht ik een nieuwe overlock. Mijn oude had me na 15 jaar trouwe dienst in de steek gelaten en daarom begon ik aan een zoektocht met veel wikken, wegen, advies vragen, vergelijken, weer nadenken, je kent dat wel.
Uiteindelijk viel de keuze op een Pfaff omdat ik zo geweldig blij ben met mijn Pfaff-expression-naaimachine.
Maar kijk nu: de naad blijft niet mooi dicht. Dit is wat de handleiding 'een siernaad' noemt en die wil ik niet. Ik heb de automatische spanning manueel aangepast, ik heb meer tijd gestopt in het inrijgen en opnieuw inrijgen van de verschillende draden dan in het naaien zelf en mijn man vond dat de machine niet alleen lawaai maakte, maar zelfs hard kon vloeken.
Met veel tandengeknars heb ik de nieuwe overlock dan maar weer in de doos gestopt en dinsdag gaan we terug naar onze naaimachine-kliniek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten