Tuurlijk! Alleen, wanneer?
Ik denk dat het kussen en de stof zich hier ondertussen goed thuis voelden, want het hele projectje bleef maandenlang onaangeroerd in de weg liggen op mijn kamer.
Foei, tante!
Maar gisteren begon ik eraan: paspel maken, alles goed nameten,lappen knippen.
Vandaag kwam de assemblage:
En toen ik dan eenmaal bezig was, bedacht ik dat zo'n overtrek allicht vuil wordt en dan in de was moet. Oplossing: een verborgen rits:
 |
Zo, nu kan kleine J eindelijk zacht zitten! (en raakt mijn kamer wat opgeruimd, hoewel, ... het volgende plan neemt ook veel plaats in...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten