slasoep van eigen kweek

Een recept van lange adem.

Nodig:

- veldsla
- een ui
- een teentje look
- kokend water
- een klontje boter of een scheut olijfolie
- een potje kruidenkaas
- peper en zout
- kruiden naar keuze

Hoe gaat het:

- Zaai in de late herfst veldsla in je tuin of in een pot. Dat is heel gemakkelijk, want veldsla vraagt niet veel zorg en kan tegen kou.
- Eet te weinig van de sla, vergeet zo'n beetje dat je gezaaid hebt, zodat je in het begin van de lente nog een heel bos overhoudt.
- Oogst alle sla en was hem zeer goed. Zand in je eten is volgens Meuske het ergste dat je kan overkomen. Wel ik denk dat slakken in het eten nog erger zijn, tenzij je zeker vlees in je soep zou willen.
- Snipper de ui, pers de look en stoof die in de vetstof glazig.
- Voeg de gewassen sla toe en laat hem een vijftal minuutjes meestoven.
- Doe heet water bij de brij die je nu al hebt en laat een kwartiertje doorkoken tot ook de steeltjes gaar en zacht zijn.
- Mix alles.
- Voeg de kruidenkaas toe en roer tot de kaas helemaal gesmolten en in de soep opgenomen is.
- Kruid naar wens met peper en zout.
- Schep in borden en versier met kruiden naar wens. Ik gebruik bieslook en fijngesneden pepertjes voor de kleur (en de smaak).

Voilà, een gemakkelijk soepje van eigen kweek.

Kleine waarschuwing: veldsla is een bittere groente. De soep zal dus ook wat bitter zijn!

gewassen bruikbare sla
 

Zoveel uren later: de soep heeft vanmiddag tijd gehad om alle smaken te ontwikkelen zoals dat heet. Resultaat: te bitter nu. Jammer, maar waar.
We hebben dan maar spaghetti met  tomatensaus-met-veel-groenten gegeten. Altijd lekker.

Moraal van dit verhaal: veldsla moet je eten als hij klaar is, wacht niet tot het te laat is.

Morgen beter nieuws!