Aan de slag

Kerstmis nadert met rasse schreden en de eerste winterprik liet ons aan den lijve opnieuw kennismaken met vriesweer en kou. De hoogste tijd dus voor actie en de beloofde warme truien.

Van een bestaande sweater van mijn man maakte ik een patroon en daarmee naaide ik twee truien, een van fleece en een van teddy (borg). De teddy komt volgens de wens van de nieuwe eigenaar aan de binnenkant voor extra warmte en isolatie.

Zo gezegd zo gedaan.

 

 

 

Volgende stap: een rits in een nog te knippen halssplit.

 

Ik heb al een soort van actieplan in mijn hoofd, vanmiddag ga ik dat uittesten. De grootste hindernis is niet de rits of de combinatie rits, buitenkant en voering, maar wel de dikte van alle lagen samen. Mijn nieuwe machine kan wel wat aan, maar overdrijven is nooit goed.

 

Hier komt de rits

 

 

Ondertussen heb ik al twee keer extra gestofzuigd, ik ben zelfs met de stofzuiger langs alle naden van de binnentrui gegaan. En toch dwarrelen er nog vlokjes en nopjes rond. Nog even, dan naai ik ineens de volgende beloofde trui en dan kan de stofzuiger nog eens flink aan de gang.

 

Over die stofzuiger wil ik nog iets vertellen. Hij verdient dat.

Dat die het na bijna 15 jaar nog altijd doet, mag op zich al een wonder heten, dat hij me nog wil helpen na wat ik hem heb aangedaan is al helemaal geweldig.

 

Enkele jaren geleden heb ik per ongeluk (zo gebeurt dat) een gloeiend stukje as opgezogen (de stofzuiger dus). Probeer dat nooit, want de hele stofzak gaat dan gezellig branden en smeulen. Ik heb er zeker een uur aan gewerkt om hem weer in orde te krijgen. De brandende zak lag ondertussen in de tuin een grote vieze wolk te produceren.

 

Dat was dus een tijd geleden en sindsdien ben ik nog voorzichtiger.

 

Maar zaterdag was het weer raak. Wij hebben een houtkachel die de hele dag brandt. Een regelmatige schouwveegbeurt is dus aangewezen. Mijn man klom op het dak om de schouw te kuisen, binnen waren een paar kastjes en de tv opzijgezet en stond ik klaar om de roetdeeltjes op te vegen. Alles verliep zowat naar wens, tot ik de stofzuiger pakte om het laatste roet op te zuigen.

 

Waarschijnlijk heeft het hele fijne roetstof de poriën van de stofzak verstopt, in elk geval hoorde ik opeens een plofje en iets later stond ik in een grijze mist! De stofzak was ontploft.

 

Al eens een muur gezien vol roet? Ik wel en ik kan het niet aanbevelen.

 

Ik heb een flink gevloekt en wat langer gekuist dan de bedoeling was, mijn man heeft de muur van de schouw opnieuw geschilderd en de arme stofzuiger heeft nieuwe zakken gekregen.

 

Eind goed al goed! En nu gebruik ik opnieuw de echte merkzakken, niet meer de namaak van goedkopere ketens. De zuigkracht is veel groter, de filters zijn beter en de stofzuiger snort tevreden.