Het Zwarte Woud op onze tafel

Jaren geleden, bijna in de tijd toen de dieren nog spraken, bracht ik regelmatig een stuk van mijn vakantie door in Duitsland. De eigenlijke bedoeling was om mijn zeg in het Duits te leren doen. Dat is zeker gelukt en ik leerde er zelfs nog veel meer, want ik kwam er als stadsmens terecht op een boerderij in een klein dorp dichtbij de Bodensee en de Zwitserse en Oostenrijkse Alpen.

Wildpoldsweiler

Dorpskerk Elmenau

 

 

Zeg nu zelf, er zijn ergere plekken om een taalbad te krijgen!

 

 

In dat Schwäbische Land leerde ik ook bakken en eten, Zwetschgenkuchen, Apfelkuchen en ... Schwarzwälder Kirschtorte!

 

 

 

 

Ik heb die taart later met mijn leerlingen nog gemaakt en geproefd, goed, maar zwaar en heeel calorierijk.

 

 

Maar enkele weken geleden zag ik bij Photo-copy-Ann een lichtere variant van deze geweldige taart. En toen we vrijdagavond voor een dineetje nog een dessert konden gebruiken, heb ik dan ook niet geaarzeld. Schwarzwälder ... zou het worden.

 

Het recept is eenvoudig, de ingrediënten overal te vinden en je hebt er geen oven voor nodig. En de smaak, ... die was raak!

 

 

 

Meringue, krieken, chocolade en slagroom zijn de belangrijkste bestanddelen.

Ik ben niet zo'n liefhebber van meringue en al te zoete desserts, maar het moet gezegd, dit glaasje heb ik met smaak tot op de bodem leeggesnoept.

 

Misschien een idee voor een of ander feest in het vooruitzicht?

 

Alvast smakelijk!