Restje

Twee winters geleden breide ik een trui voor de dochter, een grijze trui in lekker warme wol, een trui met nogal wat toeters en bellen in de vorm van kabels, blaadjes en noppen.

Nu is diezelfde trui wat te lang. Of mama daar wat aan kon veranderen?

Natuurlijk, een uitdaging, daarvoor moet je bij mij zijn!

Ik bedacht een plan, ging ermee naar een hulplijn, overlegde en veranderde wat aan het oorspronkelijke plan, nam schaar en breinaald en hopla, daar ging vijftien centimeter warme trui:

Op de plaats van het verdwenen onderstuk kwam dan een kort boordje.

 



Ik heb duidelijk wat 'gebroddeld', maar zo rond middernacht is mijn aandacht (met één oog op de tv) niet echt zo geweldig meer.

En nu heeft de dochter een warme korte trui met extra lange mouwen.

Iedereen tevreden en blij!


Als ik het verwijderde stuk aaneen naai tot een cirkel heeft ze er ook nog een col bij.
Valt te proberen!

De eerste

Gisterenavond was het zover, de eerste sneeuw van de herfst/winter.
Voor een koukleum als ik is dat geen prettig nieuws. Ik weet het wel, het was prachtig, dat maagdelijk witte landschap waarin alle geluid, dat nog van verre sprak, verstierf (oeps nee, dat komt uit een gedicht van Willem Kloos met lentebeelden), maar denk daar de kou, het vocht en de wind bij en ik ben vertrokken voor een uurtje bij de kachel.

Maar dit jaar heb ik me goed ingedekt, want enkele dagen geleden kwam er post:

 

 

Uitgepakt ziet dat er zo uit

 

 

 

Mijn hoedje!

Het past perfect, voelt lekker warm aan en zal mijn hoofd en (nog belangrijker) mijn oren goed beschermen tegen de winterkou.

 

 

Dankjewel, Jo, voor het mooie werk en de snelle levering!

 

Nu nog een extra nieuwe warme jas (ik heb er al een oude en een nieuwe), een trui op de breinaalden, liters hete Yogi-thee en de winter krijgt mijn goede humeur dit jaar niet kapot.  

 

 

 

 



 

 

 

(goed) bezig!

We hebben een logé: Eran, de hond van de dochter. Dat is fijn, maar een flatcoated retriever neemt veel plaats in en wil enkele keren per dag naar buiten voor de natuurlijke dingen en om eens flink te rennen, konijnenkeutels op te 'smullen', afgevallen takken mee te sleuren en heel nat en vuil te worden.

Veel en hard werken is dus niet aan de orde, wel wandelen en een frisse neus halen. Heel gezond en goed bezig dus!

Maar deze lapjes werden al een geheel en zo een deel van een groter toekomstig geheel

 

 

 

De centrale lapjes zijn echino-stof en mijn favoriet is natuurlijk...

 

 

 

 

En ondertussen liggen er al andere lappen en een patroon klaar. Ik kreeg van zus M een doos met stoffen die niet meer naar haar lachten. Twee van die stoffen werden in mijn hoofd al een jas. Op zich zijn die lappen te dun, maar een fleece dekentje tussen de twee lagen zal me wel de nodige warmte geven.

 



Ik hoop dat het een gezellig, warm jasje wordt.  Morgen is het knipdag! Ik ben nieuwsgierig en zou al graag passen. Maar dat is wat te vroeg hé! Geduld is een schone deugd! En werklust, en doorzettingsvermogen. Wordt zeker vervolgd.

 

 

 

 

 

 



Mos en bos en valse vogeltjes

Onze vrienden F en N zijn levenskunstenaars die heel goed kunnen koken en de prachtigste tafels uit hun creatieve mouw schudden.

F heeft me al dikwijls geïnspireerd en geholpen bij feestelijke tafels voor communies of verjaardagen. Ik kan bij haar terecht voor naai- en strijkproblemen en haar man kent alles van wild, tuin en fruit. Ze hebben zelf een perenboomgaard waar ik in september mocht gaan rapen. Resultaat: lekker perenconfituur!

Gisteren kwamen ze weer voor een avondje eten en babbelen.

Herfst, dan is de reflex voor de tafelversiering nogal vlug paddenstoelen, gekleurde, half vergane bladeren. Dit jaar pakte ik het anders aan.

In de zomer had mijn man een dode boom omgelegd en verzaagd. Er zat een holle schijf bij vol mos. Die had ik in de tuin gelegd om het mos vochtig te houden. Die schijf wou ik gebruiken en de natuur had niet alleen voor mos op de schors gezorgd; binnenin de holte was een prachtig tapijt gegroeid.

Het stuk was dus vlug klaar:

 

 

Samen met de dochter plantte ik ranonkeltjes in het mos en lieten we een paar vogeltjes binnen. Een enkele oranje kaarsjes en wat theelichtjes maakten het geheel compleet.

 

 

En 's avonds toen alle kaarsjes brandden, zag het er zo uit

 

Het was een mistige, herfstige, gezellige avond met goed gezelschap en lekker eten!

 

 

 



 

Hoedje

Voor het eerst in mijn (lange) leven heb ik een hoedje gekocht. Ik had al wel een soort van dat ik in mijn favoriete outdoor-winkel kocht, maar dat telt niet, vind ik. Dit is mijn eerste echte hoedje dat me zal beschermen tegen de winterse kou!

Bij haar zag ik een tijdje geleden een geweldig hoedje. Alleen het herfstige oranje zou niet zo geweldig bij mij haren en bij mijn winterjas passen.

Maar... toen kwam er een zelfde hoedje in een kleur die echt mijn kleur is:

 

 

 



En nu na enkele mailtjes heen en weer zal dit hoedje binnenkort mijn hoofd warm houden!

Mooi hé?!

 

 

Blauw, het is altijd mijn lievelingskleur geweest, zelfs tijdens die vele jaren dat we in blauw - wit gestreept uniform naar school gingen. Ik grijp altijd naar blauwe tinten en kleuren die daar goed bij passen. Blauw kan koel zijn, maar ook zo rustgevend, kalmerend en dat is net wat ik met mijn soms impulsieve karakter goed kan gebruiken!

 

Dus...dankzij Jo ben ik over enkele dagen helemaal kalm en warm met mijn super hoedje.

 

 

 

 

 

Zwart zwart zwart en wat kleur

Een vrije dag vandaag! En wat doe je dan zoal?

Klusjes en uitgestelde werkjes.

We begonnen vol goede moed aan de vuilste en onaangenaamste job in huis:

 

 



De schoorsteen moest een flinke beurt krijgen.

 

En de vloer daarna ook!

 

Een deel van de oogst



Na een flinke wandeling door het Peerdsbos (kwestie van aan frisse neus na al dat fijn en vooral zwart stof) was er tijd voor het volgende project.

 Het begin van een groter geheel!

Cadeautjes!

Het is nog maar november en Kerstmis is nog veraf, ik weet het, maar ik heb me net zoals vorig jaar ingeschreven:

Doe je ook mee? Hier vind je alle inlichtingen. Niet te lang denken en overpeinzen, gewoon doen!