Eerst bracht de postbode me een pakje van Monique uit Nederland. Ik won bij haar een zelfontworpen en gebreide sjaal in kantbreiwerk.
Het sjaaltje werd gebreid in zijde en het voelt heel zacht en warm aan. Op de foto zie je het niet goed, maar de kleur is lichtblauw-grijs en er zijn mini pareltjes in verwerkt.
Dit sjaaltje ga ik zeker heel veel dragen. Het is met zoveel liefde gebreid, dat voel je gewoon. Daarenboven gaf Monique het weg om de 25ste 'verjaardag' te gedenken van het plotse overlijden van haar vriend / verloofde. Ik denk daar telkens aan als ik het gebruik, en ook aan mijn zus G die twee jaar geleden haar oudste zoon plots verloor.
Van die zus G kwam het tweede cadeautje.
Met ontzettend veel geduld en volharding borduurde ze een theekleedje om me te bedanken voor..., ja voor al datgene dat zussen voor elkaar doen als de nood heel hoog is.
Hoeveel steekjes, hoeveel geduld, hoeveel liefde zitten er niet in deze bloem?
Zoveel verdriet en zoveel troost en blijdschap in één week.
Gelukkig vertelden de specialisten in het UZA dat de andere drie zonen van zus G geen gevaar lopen. Ze zullen om de drie jaar onderzocht worden en kregen een lijstje met symptomen waar ze zelf op kunnen letten. We zijn dat goede nieuws diezelfde avond nog bij de Chinees gaan vieren!
Ik zal deze pakjesweek niet vlug vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten