De rokjes van E

Vrijdagavond was het zover: de rokjes van E mochten naar de nieuwe eigenares.

E was jarig en op haar verlanglijstje stond een rokje zoals ik er een voor mezelf gemaakt had. Dat vond ik eigenlijk wat dunnetjes voor een verjaardagsfeestje en daarom dacht ik er een t-shirt bij.

De stof voor dat t-shirt was vlug gekozen. Op het bekende adres in Kapellen sprong het lapje bijna recht in mijn handen. Een bijpassend rokje was een probleem. Ik kan sowieso niet goed kiezen en ik heb verschillende stofjes gekeurd, gekozen, teruggelegd en weer gekozen. Uiteindelijk ging ik naar huis met een lapje bruin-met-gelige-nopjes en nog een aantal couponnetjes, maar dat is een ander verhaal.

Ik heb eigenlijk een meer dan kleine stoffenverslaving. De kast in mijn kamer is daar een duidelijk bewijs van. En telkens als ik een nieuwe lap koop of krijg, blijft die een tijdje op mijn tafel liggen. Ik kan hem dan regelmatig bekijken, aanraken en in mijn hoofd tot een of ander stuk laten groeien.  Genieten noemen ze dat.

Dat gebeurde ook met de stofjes voor E. Ik bekeek ze en drapeerde ze rond Annabelle, mijn paspop. Tot ik op een zeker moment bedacht dat E eigenlijk geen effen rokje bedoeld had. Goede reden om nog eens naar Kapellen te rijden en een mooi tricootje mee te brengen.

Het resultaat: t-shirt met watervalkraag (makkelijk te maken) een bijpassend rokje, gevoerd en met blinde rits





















en een tricotrokje om zo over het hoofd te trekken, zonder rits dus. Het is wat dikker jersey met fluwelige opdruk.

Het patroon van de rokjes is de A-lijn van Mme Zsazsa en het t-shirt vond ik in Knipmode.

Zaterdagmorgen belde E me op: alles past prima! En zo zijn er weer twee gelukkige vrouwen, E die nieuwe kleren kreeg en ik die ze kon maken en geven.

Er zijn ook twee tassen naar S vertrokken, maar ik ben weer de foto's vergeten. Ik zal dat deze week eens goedmaken.