Komkommertijd en mijn vakantiegevoel

Tja, als er op tv alleen sport en sport en sport te zien is en de radio (behalve bij klara) het ook alleen nog maar heeft over De Spelen, de al of niet veroverde medailles (niet dus) en het voetbal, dan moet het echt komkommertijd zijn.

Dat is ook hier het geval. Komkommers hebben we niet in onze tuin, wel courgetten. En die rotten gewoon aan hun steel. De gekoesterde en meermaals gefotografeerde brocolli is helemaal en compleet opgevreten door de slakken en de zwarte bonen blijken nu een soort van zure vruchten te worden, groeiend en voorlopig bloeiend in hun lampionnetjes.

Verder gebeurt hier niets spectaculairs.

Ik ben druk doende: tassen naaien, toilettasjes ineenknutselen, een laptophoes en een pennenzak. Allemaal dingen voor de medewerkers van het enige goede en degelijke puzzeltijdschrift.




Er zijn al drie tassen klaar.

Straks en morgen de rest.
















En bijna verhuizen natuurlijk.
We zitten nu in het tijdperk van kiezen, weggeven, verkopen, meenemen.

Een reeks kookboeken uit landen dichtbij en veraf kreeg een nieuwe plek bij zus G, een bak lego en oude handleidingen mocht naar nummer vierenveertig verhuizen (haar jongens zijn er heel blij mee), de elektrische pottenbakkersdraaischijf ging vanmiddag naar een Nederlandse koper, mijn autootje zit nog eens vol spul voor de kringwinkel. Ook het containerpark mag me dinsdag weer verwachten. En al de rest gaat met ons of met de dochter mee.

Chaos alom dus, een kat zou er haar jongen niet meer in vinden en ondertussen regent het af en toe gezellig binnen.

En toch zal alles goed komen! Nog even doorbijten en we zitten in ons nieuwe nestje midden in het groen tussen de eekhoorntjes, konijnen, muizen, reeën en vogels van allerlei pluimage. Een mens zou al voor minder wat chaos verdragen!!

Ik ga nu even weg uit blogland. Een maandje er tussenuit om alles geregeld te krijgen en  meubels en huisgerief een nieuwe plaats te geven.

Dus... tot in september! En mocht je nog wat oude spullen nodig hebben, laat maar weten, onze kelder lijkt wel de grot van Ali Baba voor vintage-adepten (genre voorwerpen die we vorig weekend op de brocanteriemarkt in Tongeren zagen)

Daag en tot ziens!