Koninginnedag

Vandaag vierden we de verjaardag van de prinses in ons huis, de dochter.
Dat is onze eigenste koninginnedag.
We vertelden haar vroeger altijd dat de Nederlanders speciaal voor haar verjaardag een vrije dag kregen. Hier was dat niet gelukt, maar de volgende dag, 1 mei, was ook goed voor een feestje.

Bij een verjaardag horen cadeautjes. De watersandalen moet ze passen en vermits ze de laatste dagen niet thuis was, komen die later.

Ik was al een tijd geleden aan een speciale sjaal begonnen. Het model komt uit Magazine 49 van Rowan. De sjaal is gebreid in mohair, Kidsilk haze.

De juffrouw op de foto is niet de dochter. Ik heb wel foto's, maar ik kan de kaartlezer niet vinden. Opladen is dan een probleem, nietwaar.

De sjaal wordt in drie delen gebreid. Het langste deel is een lange lap in jersey, waarvan de uiteinden tot een ring aaneen worden genaaid.  De andere stukken zijn korter en worden voor de helft in jersey gebreid en voor de andere helft in een ajourmotief. De korte delen worden dan over elkaar geplooid en aan het lange stuk vastgemaakt.

Vannacht was de sjaal afgewerkt. hij heeft me veeeeel zweet, tranen en gevloek gekost. Het laatste stuk ajour heb ik na 15 naalden wel vier keer uitgetrokken om opnieuw te beginnen.

Maar na al dat werk ziet mijn sjaal er precies uit zoals het model. Hij is dus gelukt en de jarige is in de wolken.



Volgende keer weer eigen foto's, hoop ik.

Yogi thee

net zoals bij haar wordt hier nogal wat yogi thee gesloeberd. Ik drink graag thee, behalve 's morgens, dan heb ik een goede koffie nodig.
De Yogi thee is lekker en er is veel keuze in de thee-zonder-thee.

Mijn favoriet is felicità oftewel Lebensfreude. De naam alleen al maakt je blij.


En wat vind je van deze:

Dat willen we toch allemaal, ergens diep in ons hart?

Yogi thee heeft ook een afdeling voor vrouwen. Waarschijnlijk zijn wij de grootse theedrinkers, want voor mannen is er maar één aparte samenstelling. Wij vrouwen worden verwend met verschillende soorten en dan drink ik het liefst deze:

Ha, uitgebalanceerd, rustig dus en helemaal zen, zo wil ik wel worden!
Dromen mag ;-)








Nog beter dan de thee zijn de labeltjes aan het touwtje. Geen reclame, maar een wijze spreuk.

Ik verzamel de mooiste in een potje en af en toe doe ik daar een grabbel in. Dan heb ik weer iets om over na te denken.

One, who knows how to enjoy life, does not need riches

A relaxed mind is a creative mind daarom drink ik thee

Even a journey of a thousand miles
starts with the first step goed voor Het Grote Plan

Eine kleine Ungeduld zerstört einen großen Plan waar!!






Dus vanavond zit ik weer lekker onder het patchworkdekentje  met mijn  beker thee en een overpeinzing!

Prettig weekend allemaal!

Pech

Enkele weken geleden moest mijn auto naar de verplichte autokeuring.
Wat doet een weldenkend mens dan? Juist, die brengt het geliefde voertuig eerst even naar de garage voor een check-up.
En die viel tegen: nieuwe remblokjes, nieuwe remschijven, nieuwe bekleding voor de schokdempers (dankuwel verkeersdrempels), nieuwe achterste uitlaat.
Ik hoorde de kassa al rinkelen.

En toen rinkelde de telefoon. De garagist had de oorzaak van de uitlaatgassen die wij binnenkregen, gevonden. En ja, die stukken waren niet zo duur, de werkuren wel, want het was een preciesiewerkje.
Wat doet een weldenkend mens dan? Juist, die slikt even, denkt aan zijn gezondheid (al die vieze uitlaatgassen in de auto kunnen toch niet goed zijn) en laat verder herstellen. Daarenboven zouden die injectoren de turbo beschadigen. Watblieft? Die is vorig jaar pas voor een slordige 1500 € vervangen! De kassa in mijn hoofd rinkelde weer.

Maar toen rinkelde de telefoon opnieuw. De garagist had twee kapotte injectoren gevonden. Die waren al helemaal de oorzaak van de uitlaatgassen binnen. En ja, dat zou wel veel gaan kosten. Ik mocht toch wel op een totaalbedrag van 2000 € rekenen. Slik!
Wat doet een weldenkend mens dan? Juist, die vraagt hier en daar wat goede raad, overlegt, telt en gaat eens naar een nieuwe auto kijken.

Na rijp beraad werd de auto toch hersteld. Voor 2000 € heb je geen nieuwe en met een tweedehandse haal je soms toch de miserie van een ander in huis.
De kassa rinkelde en rinkelde en de teller bleef staan op zo'n 2260 €.

Voor de autokeuring waren mijn wagen en ik nu een dag te laat en dan moet je boete betalen. Ok, dat kon er nog bij.

Nu zijn we dus een drietal weken verder en gisteren produceerde het geliefde vehikel plots rare, schurende geluiden. De weg naar de garage kennen we ondertussen al en het gerinkel van de kassa daar ook, want... de koppeling moet vervangen worden en dat zal toch wel ongeveer 1000 € gaan kosten. Ongeveer betekent in de garage wat de slager bedoelt met "mag het iets meer zijn".

In mijn hoofd rinkelt de kassa niet meer: ze is leeg. Op straat bromt mijn auto ook niet meer: ik zou er best niet meer mee rijden.

Pech dus en ik kan er niet mee lachen. Dat hoeft toch niet he?

Af

De stukken zijn aaneengezet en er is een boodschappentas uit geboren.

De buitenkant dus bruin fluweel van Ikea.
Tussen de lichtblauwe grassprieten groeien bloemen met een hart van voeringstof.

De koopjeshoek van Ikea heeft me enkele weken geleden een ongelooflijke schat opgeleverd. In de bak met stoffen en overtrekken vond ik drie zakken met lappen stof. Er zaten stukken bij van een halve meter, maar even goed enkele van 1 tot 1,5m. Elke zak kostte 3.50€ en zo had ik voor 10.50€ een stapel van 50cm hoog met nieuwe stoffen in alle kleuren, met en zonder tekening, linnen, zwaar katoen, baalkatoen.
Ik heb die avond mijn schat verschillende keren uitgepakt, bekeken, eraan gevoeld en geroken. Puur genieten!!! Eigenlijk ging ik niets meer kopen, want op zolder kan ik zelf een winkel houden, maar dit kon ik toch niet laten liggen?!
Ik zal regelmatig maaksels tonen van deze stapel: de stoffen smeken om verwerkt te worden en ik heb nog een heleboel ideeën in mijn hoofd.

Voor de binnenkant gebruikte ik een streepje dat in mijn zolderwinkel lag te wachten. Het is hemdenstof, dun, maar stevig (hoop ik).
Vanaf nu kan er weer iemand op boodschappentocht.




Zaterdag was mijn man jarig en dan is een bloempje op tafel wel gezellig.
Ik had een paar blikken verzameld, die ik met bloemenstof beplakte. Het bloemenstofje was tevreden met een plantje met mooie bladeren.

Het is een gemakkelijk en plakkerig werkje. Je knipt een reep stof die even lang is als de omtrek van het blik + 1cm en even hoog als het potje + 2cm.  Lijm de stof op het blik, de onderste rand mooi gelijk aan de onderkant van het potje. Rol de stof  om het blik en op het einde vouw je de rest 0,5cm om zoals een zoompje voor een mooie afwerking. Het  stuk van 2cm bovenaan vouw je naar binnen en plakt het daar stevig vast.  

Nu vullen met een plantje naar keuze en klaar is...                              

Alleen de vrienden nog. Die kwamen en brachten veel cadeautjes, plezier en lawaai mee.

bezig

Nee, ik ben niet in slaap gevallen. Nee, ik ben niet gestopt met mijn blog.
Ja, ik ben druk bezig!

Eergisteren was het naaibijeenkomst van Schoten Stikt. Er waren niet heel veel naaisters, maar de temperatuur in het zaaltje was omgekeerd evenredig aan het aantal werkwilligen. Ligt het aan de werklust en het enthousiasme van de dames of heeft onze gemeente een overschot aan warmte-energie? Feit is dat na een uurtje vlijtig werken bij iedereen de stoom uit de oren dampt!

Tof, zo'n naaiclubje waar iedereen met iets bezig is en geen enkel probleem lang blijft bestaan. Hulp komt van alle kanten en er rollen rokjes in alle maten en gewichten van onder de machine, pyjamabroeken, tassen en ritstasjes, dekentjes,...

Ik begon aan een nieuwe boodschappentas. Eind juni is er in Schoten een home-made-markt waar ik een kraampje gereserveerd heb, en vermits ik mijn naaisels nogal gemakkelijk wegschenk, moet ik nu een voorrraadje gaan aanleggen.

De vrolijk gestreepte binnenkant is voorzien van een zakje voor geld of gsm

In de fluwelen buitenstof kwamen ronde piepgaatjes waar ik nog bloemen van zou willen maken.














Er is dus nog werk aan de winkel!



Nog even wachten en dan kan ik (hopelijk) het resultaat tonen.

Serieus

foto:Van Katoen via facebook

Kijk nu, de serieusheid zelve!
Ik lijk wel kwaad, maar dat is absoluut niet zo. De kennismaking met de nieuwe naaimachine was een ernstig moment.

Maar het is allemaal goed gekomen: ik ga sparen, want zo'n schatje wil ik ook wel als vaste hulp!


En hoe was't?

Ewel, het was tof, gezellig, druk en warm!

Ik ging naaien voor VanKatoen. Daar had ik naaigerief voor nodig, geen fototoestel dacht ik. Jammer, want het was de moeite!

Gelukkig zijn er mensen die altijd met een camera op stap gaan.
Eén verslag kun je hier zien.

Wat de naaimarathon betreft: wij werden daar nogal in de watten gelegd! Een mooie nieuwe naaimachine, kant en klaar geknipte stoffen, duidelijke handleidingen, een drankje, cake, een kaartje-met-snoepjes,... kortom, Eloleo, je bent een geweldige gastvrouw! Dankjewel!

generale repetitie

Morgen is het zover: de eerste Van Katoen-marathon!

Ik ga van vier tot zeven stikken in de naaimarathon. Een kleine repetitie was dus wel op zijn plaats.

Er zijn een paar naaiopdrachten voorzien voor elke deelneemster. De knikkertas en het zakdoekenzakje had ik al eens (in veelvoud) gemaakt. De grote tas met of zonder paspel wou ik wel eens uitproberen.

Dit is het resultaat, een ruime tas met paspel. De binnen- en buitenstof heb ik van de eerste van mijn supervele zussen en schoonzussen gekregen.

Het tornmesje is goed van pas gekomen, want ik heb naar goede gewoonte een paar fouten gemaakt die echt niet door de beugel konden. Ze zijn hersteld, dus niemand zal er wat van merken!

Het zakje dat eloleo binnenin voorzien had, heb ik veranderd.  Ik wou een rits omdat de tas nogal groot is en grijpgrage handen er beter uit blijven.                

Het is dus een verstopt zakje geworden. En zo is het ook een omkeerbare tas. Twee voor de prijs van een! Dat is goed nieuws!

Als de nmbs morgen zijn klanten goed verspoort, ga ik van vier tot zeven mijn beste beentje voorzetten en het goede doel een handje helpen.

Als jullie nog willen steunen: één adres: www.vankatoen.org

Rest mij nog een vraag: naat wie gaat de tas? Alle hints zijn welkom.



het goede doel

Zaterdag ga ik naaien. Op zich niets speciaals, maar nu mag ik op deze machine.

Ik ga stikken in de naaimarathon voor het goede doel. Op verschillende plaatsen in blogland, Vlaanderen en zelfs Nederland werd hard gewerkt om de droom van Annick waar te maken.

Ik ben blij dat ik erbij kan zijn, dat ik ook mijn steentje kan bijdragen.
Maar er is niet alleen aan naaimarathon! Op 14 april wordt het MIAT overspoeld door naaisters, naaisels, stoffen, knoopjes linten, kinderen en zo veel meer.

Wil je een fijne dag tussen gelijkgezinden? Wil je nieuwe ideeën opdoen? Wil je de prachtige en praktische creaties van zoveel vrijwillige naaisters bewonderen en misschien ook kopen? Wil je je lief, je moeder en schoonmoeder, je vriendinnen, je zussen, broers, buren en collega's tonen hoe leuk naaien is? Wil je een retro-interieur winnen? Ga dan ook naar Gent.


Het feest begint om 10u en pas na 22u gaat het licht uit. Het hele programma vind je hier en je kunt een bezoekersplan downloaden en printen zodat je je dag goed kunt voorbereiden en ter plekke niet verloren loopt.



Vanuit Antwerpen is het MIAT makkelijk bereikbaar met de trein (station Dampoort) en een retourticket kost op zaterdag slechts 10 €!



Ik hoop echt dat jullie ook komen. Tot zaterdag, dan kunnen we samen van katoen geven!

kringloopvilt

Mijn dochter wou wel graag een nieuw gsm-tasje.
Ergens in mijn hoofd zat een mooi vilten tasje met elastiek. Ik had het eens op een site gezien met handleiding en al, maar ik kon dat nergens meer vinden. Dan moesten we gewoon zelf aan de slag.

 Het vilt vonden we in deze winkel in de Riemstraat in Antwerpen. Het is gerecycleerd materiaal, we hebben er met z'n allen flessen water voor leeggedronken.

Elastiek had ik nog liggen, een verfbadje volstond om het wat fleuriger te maken.






Knutsel, knutsel en een half uurtje later zat het tasje om de gsm. De telefoon zal er warm en zacht in zitten.

Nog even iets over de winkel: dat is een aards paradijs met ecologisch verantwoorde spulletjes en meubels. We zagen er kastjes van boeken, schaaltjes van oude elpees, mandjes van gevlochten papier, enzovoort... Echt de moeite om te gaan kijken!

Voor een jarige namen we een fruitschaal mee.

Weerbericht

Geen denderend weer vandaag. De lente is op vakantie vertrokken.

fotoke van mijn man-met-pentax

Als je ondanks de tristesse buiten toch even wil lachen, kijk dan hier.

Zoals ik gisteren al zei: ik kijk elke avond, hij maakt mij altijd goedgezind en wie me goedgezind maakt, is mijn vriend. Bijgevolg: de Jeroen...

Paasmenu zoals de Jeroen het ons leerde

Ik kijk zowat elke avond naar Jeroen Meus, maar verder dan kijken ben ik nooit gekomen. Niet waar, ik heb ooit eens zijn recept voor marsepein uitgeprobeerd. Met succes trouwens, het was echte marsepein met veel amandelen en niet vooral suiker zoals in de real stuf.

Vandaag, Pasen, wou ik toch eens iets aparts op tafel zetten. En hoewel ik vrijwel nooit vlees eet, werd het dit:

lamsschouder met puree

Ik weet het, ook voor mijn ogen dartelden en speelden de schattige lammetjes vrolijk in de wei, maar het is niet elke dag Pasen en de schoudertjes lagen zij aan zij in de supermarkt te wachten op hongerige magen.

Jeroen zei ook:
Dit recept is ideaal om te serveren op een familiediner. Zeker rond de tijd van Pasen is het een aanrader. De overheerlijke lamsschouder wordt eerst geroosterd en gaart nadien op een lage temperatuur verder. De bereiding vraagt weinig werk maar toch veel tijd, want zo’n ferm stuk lam spendeert ruim 3 uur in de oven om botermals te worden.

Tja, familiediner voor twee? 3 uur in de oven?

Wij gingen naar goede gewoonte eerst wat stappen om een frisse neus te halen en onze voeten in vorm te houden voor het grote werk eind augustus en om half vijf begon het keukenwerk.

En Jeroen had gelijk: de bereiding vraagt weinig tijd, de oven doet het meeste werk en het vlees was botermals. Vergezeld van een schoteltje gratin dauphinois en een glaasje wijn (of twee) het ideale paasmaal! En morgen hoeven we niet te koken: we hebben nog genoeg om er een overschotjesdag van te maken.

porseleinen licht

Op deze koude paasavond: zelfgemaakte porseleinen theelichtjes

Ik rolde een plak porseleinklei dun uit en sneed er lange repels van. Aan één kant liet ik de rand ongelijk en gekarteld. Elke repel wond ik rond een kubus van schuimrubber. Onderaan plakte ik een bodem. Dat schuimrubber wordt wat ineengedrukt als alles droogt, want klei of porselein krimpt bij het drogen.

De droge potjes worden van hun vorm losgemaakt en na enkele dagen (dan zijn ze zeker goed droog) gebakken op een temperatuur van 1250°.
Tijdens dat bakproces zijn er hier en daar wat scheurtjes ontstaan. Voor mij geven die de potjes een extra toets, of hoe fouten toch mooi kunnen zijn.

De binnenkant heb ik geglazuurd om eventueel uitgelopen kaarsvet vast te houden. Het gebakken porselein glanst vanzelf al een beetje. Daarom heb ik de buitenkant niet geglazuurd.

Zo dun uitgerold laat porselein het licht warm doorschijnen.

Ik hou van de ongelijke vormen en "hobbelige" kanten.

Een theelichtje erin en wij hebben geen

last meer van de gure wind buiten.

Zalig Pasen allemaal!

Eentje uit de oude doos

Een tijdje geleden maakte ik deze tas voor een jerig nichtje. Ze houdt enorm van katten en daarom zorgde ik voor een kattentas.

De tas is van oranje linnen met op het groene stippengras spelen geflockte katjes met knoopjes die uit de lucht komen vallen.



Binnenin zitten een paar zakjes voor kleine spulletjes. De tas sluit met een lange rits.



Aan de achterkant een zakje met rits.

En laat de katten maar spelen!

Blijf-uit-mijn-tas handtas

Wat geef je aan een jarige zus die niet van zakkenrollers houdt?

Een handtas met dubbele sluiting dus.

Ik maakte een tas met een rits. Het bovenste deel klap je omlaag en daar wordt het nog eens met magneten dicht gehouden. Geen spek voor de bek van ongenode gasten.

De buitenkant is  donkere jeans met een applicatie van lapjes uit de restjesbak. Voor de binnenkant gebruikte ik een gestreepte stof. Er zit ook nog een extra zakje voor de gsm.

Ik hoop dat haar spiksplinternieuwe e-reader erin past.

Daar gaan we dan

Alle begin is moeilijk. Ik denk dat ik veel beter met de naaimachine overweg kan dan met een computer. Ik begeef me hier dus op glad ijs.

Wie ben ik? Een echtgenote, moeder, vroegere lerares en chaotische vrouw, vol ideeën en in de weer met naaimachine, breinaalden, keramiekoven.

Wat gaan de lezers hier vinden? Mijn naaisels, keramiek en af en toe een stukje uit het leven gegrepen.

Tot ziens? Ik hoop het.