dinsdag 15 januari 2019

Van de oude en de nieuwe tijd

Van zolang ik me kan herinneren stond er bij ons thuis een oude secretaire, een meubeltje dat uit het ouderlijke huis van mijn grootmoeder kwam.
Die grootmoeder zorgde voor het Nederlandse bloed in mij en in haar ouderlijk huis bleven drie van zussen, voor ons 'de tantes' wonen. Dat huis was mooi ingericht met massa's antieke meubelen en stoffen allerhande, want de tantes maakten grote poppen in allerlei beroepskleding op bestelling.

Uit dat huis erfde mijn vader onder andere een mooie secretaire, een meubeltje met vakjes en schuifjes en het toeval wil dat ik daar nu juist super verliefd op ben: schuifjes, vakjes, bakjes allerhande.

Dat 'secretairereke' zoals wij het noemden, zou later voor mij zijn. Zoveel was zeker. Iedereen thuis wist dat. Dat schrijfmeubeltje en ik, wij hoorden gewoon bijeen.

En zo gebeurde! Toen mijn moeder bij ons kwam wonen, was er in haar studio beneden (kangoeroewoning) geen plaats voor het oude meubeltje en zo kwam het bij ons terecht, in onze grote living.
Nu heeft mijn laptop er een plaats gekregen: oud en modern bijeen. Ik heb mijn eigen plek, ik kan genieten van de vakjes en de schuifjes. Eigenlijk heeft het secretaireke een opknapbeurt nodig, want er de tijd heeft zijn handtekening achtergelaten. Maar ik zie het zo graag zoals het is: oud, een beetje beschadigd en door verschillende generaties gebruikt. Laat het maar staan. Ik ben er zo blij mee!

 
 
 
 
 
Ach, het stelt allemaal niet veel voor en het is maar een meubeltje. En toch maakt mij dit blij en gelukkig: ik gebruik iets dat ook in het huis van mijn ouders, mijn grootouders, mijn overgrootouders, ... stond en dienst deed. Dat is toch een heerlijke gedachte?!




vrijdag 4 januari 2019

2019 een nieuw begin

Een nieuw jaar, een nieuw begin en nieuwe 'goede' voornemens.Ik wil niet achterom kijken. 2018 was niet direct mijn super jaar, er zijn er al betere geweest.


Niet getreurd, er liggen weer 12 maanden, iets minder dan 52 weken en 362 dagen voor ons en die kunnen we vullen met nieuwe dromen, nieuwe uitdagingen, mooie ontmoetingen, gezelligheid en af toe wat toegelaten verdriet, kortom een heleboel goede voornemens.

Eigenlijk wou ik daar niet meer aan meedoen, aan al die voornemens die na enkele weken al ergens in een hoekje liggen te verslonzen en toch ... Hier gaan we!

Ik wil (zou willen) dit jaar

  • mijn agenda goed bijhouden zodat ik op de juiste dag en het juiste uur ergens verschijn. Wie me kent, begrijpt me. Ik schafte me dus een nieuw boekje aan en  de Kleine Prins gaat nu mijn goede wil ondersteunen.
 
 
  • meer quilten. Ik heb nog veel stof liggen en nog meer ideeën in mijn hoofd en in die vele boeken die ik al kocht. Ik ben al goed bezig: het wordt een levensboom, nu nog niet duidelijk, maar dat komt nog wel.
 
 
 
 
  • doorwerken aan het truitje dat ik aan het breien ben. Ik koop geen wol meer vooraleer het vorige project afgewerkt is. Dit wordt een vestje:
 
 
 
  • zeer regelmatig schrijven. Ik schrijf in een van mijn mooie schriftjes (verslaving) om de twee dagen of zo een vervolg aan een lange brief aan de zoon. Hij zal hem misschien nooit kunnen lezen, maar dat geeft niet. Ik vertel wat er die dag(en) gebeurd is en wat dat met mij doet. Het is een hulpje om mijn gedachten te ordenen en mijn emoties wat te kanaliseren. Het is ook een manier om een beetje afstand te houden en zelf nog te leven, te functioneren.
 
 
 
  • veel lichtjes, zeker in deze donkere dagen. Ik laat ze staan en steek er elke dag opnieuw een theelichtje in.
 
 
 
Tel daarbij nog mijn voornemen om opnieuw meer te lezen en mijn dagen zullen goed gevuld zijn. (gelukkig hebben wij een super poetshulp ;-) )
 
Ik wens jullie ook een mooi jaar met veel uitdagingen en veel licht!
 
PS sorry voor de slechte foto's. Het licht is vandaag niet optimaal en mijn camerakunsten zijn dat nog minder.