Nee, ik heb (nog) geen last van het syndroom dat vele moeders lastig valt als het stil wordt in huis.
Hier raakt het ene nest leeg, kasten worden vervangen door verhuisdozen, alle inhoud wordt met een kritisch oog bekeken en krijgt een nieuwe bestemming, van meenemen over kringloopwinkel tot containerpark.
Het nieuwe nest is nog niet vol, op de garage na. Die lijkt nu meer op een depot van een of ander opslagbedrijf. Bouwmateriaal en gereedschap voor vliegtuigen, boeken, boeken, handtassen (ik heb iets met Italiaanse handtassen), nog meer boeken, stoffen, nog meer stoffen,... alles staat voorlopig mooi opgestapeld. Hopelijk vinden eekhoorntjes en muizen de weg naar de grot van Ali Baba pas als die dingen al lang weer hun vaste plaats gekregen hebben.
Nu komt de grappige overgangstijd met problemen van waar heb ik dat gelaten, is dat al ingepakt en overgebracht, hebben we dat weggegooid, hadden we dat niet beter aan zus of vriend gegeven, enz... Als je denkt dat je iets van onze inboedel kunt gebruiken, gil maar, we hebben van heel wat veel te veel!
Gisteren hebben we binnenhuisinrichter gespeeld met een plan op schaal en meubeltjes in papier. Onze 'nieuwe' woonkamer is niet heel groot en we willen toch wel de lange tafel, stoelen, een grote zitbank en wat kasten meenemen. Dat werd dus puzzelen. We hebben goed gelachen en af en toe een advieslijn geraadpleegd. Je moet weten dat we twee rolstoelen hebben in de naaste familie. Die zus en dat petekind willen we ook van spijs en drank kunnen voorzien en daarom moest de doorgang tussen de grote pentax-lenzen-kast en een muurtje breed genoeg zijn voor gasten op wielen. Komt allemaal dik in orde! A en S kom maar kijken!
Straks verkopen we de grote vierzitsbank uit onze woonkamer hier. Dan wordt het nest zichtbaar leger. Ik ga de overtrekken nog eens met veel liefde wassen en dan nemen we afscheid van een diepe, zachte en gezellige sofa. Ik weet het, het is maar een ding, het heeft geen ziel, maar hij neemt toch een heleboel herinneringen mee en de lege plek zal ons nog meer met de neus op de feiten drukken: we gaan hier weg!
Goed, nu ga ik weer aan de slag: wassen, samenbinden, rondrijden, sorteren, inpakken en tussendoor of achteraf als ontspanning stikken met mijn nieuwe vriend(in). Die wordt nl. pas helemaal op het einde verhuisd. Ah ja!
Niet makkelijk, maar wel leuk dat plannen... Ik ben benieuwd naar jullie nieuwe stekje. Voorzie je daar je eigen naaihoekje of zelfs -kamer? Fijn dat je bij ons 'clubje' blijft! Doe me er volgende week eens aan denken dat je nog een verjaardagskadootje mag kiezen uit onze doos ;-)
BeantwoordenVerwijderen@ sam: ik kan daar de tweede slaapkamer inpalmen als bureau en naai-, strijk- en allerlei-kamer. Het bed van de dochter blijft daar ook, dan kan ze nog altijd komen logeren.
BeantwoordenVerwijderenIk ben vorige maand ook verhuisd. Een brengt wat met zich mee hè! Er staan hier zelfs nog wat dozen onuitgepakt! Is dat heel beschaamtelijk?!
BeantwoordenVerwijderenvéél inpakplezier! Ik weet niet hoe ik er hier moet aan beginnen! Zomerkledij is verhuisd. Voor winterkledij is geen plaats meer. Wat met alles dat ooit aangekocht is en waar geen plaats meer voor is??? Wij kunnen bijna niks meenemennaar zee!!!! Een héél grote container voor de deur vrees ik of.... de kringloopwinkel zal ons beu worden vrees ik!
BeantwoordenVerwijderenen dan een manlief hebben die niks kan of wil weggooien. Al mijn wol, kastenvol is al wel verhuisd!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel dat jullie aan de toegangkelijkheid voor petekind S denken!Hij zal heel blij zijn.