Ik rolde een plak porseleinklei dun uit en sneed er lange repels van. Aan één kant liet ik de rand ongelijk en gekarteld. Elke repel wond ik rond een kubus van schuimrubber. Onderaan plakte ik een bodem. Dat schuimrubber wordt wat ineengedrukt als alles droogt, want klei of porselein krimpt bij het drogen.
De droge potjes worden van hun vorm losgemaakt en na enkele dagen (dan zijn ze zeker goed droog) gebakken op een temperatuur van 1250°.
Tijdens dat bakproces zijn er hier en daar wat scheurtjes ontstaan. Voor mij geven die de potjes een extra toets, of hoe fouten toch mooi kunnen zijn.
De binnenkant heb ik geglazuurd om eventueel uitgelopen kaarsvet vast te houden. Het gebakken porselein glanst vanzelf al een beetje. Daarom heb ik de buitenkant niet geglazuurd.
Zo dun uitgerold laat porselein het licht warm doorschijnen.
Ik hou van de ongelijke vormen en "hobbelige" kanten.
Een theelichtje erin en wij hebben geen
last meer van de gure wind buiten.
Zalig Pasen allemaal!
gezellig en... romantisch!
BeantwoordenVerwijderen